Volleybal in het stenen tijdperk

De kiem van het volleybal in Zoersel is terug te vinden in de volleybalactiviteiten van de beide Zoerselse jeugdverenigingen KLJ en SCOUTS.

Onder impuls van Jan Van Dijck en broers Roger en Herman Geens en met de know how van het toen toonaangevend Vestje Herentals werd besloten Volleybalclub Zoersel op te richten.

Op 19 maart 1970 werden alle belangstellenden bijeengeroepen in het toenmalige KLJ lokaal, ex kippenhok bij Marcel Van Peer zaliger, en werd er een bestuur gevormd met Frans Kennis als eerste voorzitter en Jan Van Dijck als secretaris. Ook de toenmalige burgemeester Jef Peeters wou zijn zegje hebben en wilde niet dat we concurrentie werden voor het voetbal op zondagmiddag.

Volleybal in het betonnen tijdperk

In openlucht volleyballen had zijn nadelen maar ook zijn voordelen.
Voordeel in die zin dat we naarstig op zoek gingen naar een binnen-locatie. We vonden onderdak, letterlijk en figuurlijk, in de garage van Jos Janssens in de Zandstraat. We noteren zomer 1972.
Nadeel was dat de garage nog maar net onder dak stond en als we binnen wilden spelen bij aanvang van het nieuwe seizoen dat we dan de mouwen moesten opstropen .

Later zal blijken dat sporthallen bouwen een van onze specialiteiten zou worden en als een rode draad door ons volleyballeven zou blijven lopen. De betonnen sportvloeren daarentegen zouden ons nog een tiental jaren blijven achtervolgen.

Dit zal duidelijk worden met volgende anekdotes uit die periode.

Het gouden tijdperk

Onze kleine sporthal, gebouwd in 1978, begon uit haar voegen te barsten en ook het sanitair voldeed al lang niet meer aan de behoefte. Met maar 1 terrein konden we het niet meer aan om alle ploegen voldoende trainingsmogelijkheden aan te bieden en met de grote toeloop van het aantal jeugdspelers moesten we wel oplossingen vinden.

Eind de jaren 90 werd dan ook het idee geopperd om een nieuwe grotere sporthal aan te bouwen aan onze oude zaal.

Het gemeentebestuur werd gecontacteerd en werden de eerste plannen gesmeed.

Wij die hoopten dat het gemeentebestuur voor een nieuw te bouwen sporthal zou instaan kwam bedrogen uit. Deze piste konden we vergeten.

De grond wilden ze wel aankopen maar een sporthal bouwen, hou maar, daar hadden ze het geld niet voor. Het zou voor de 3^de keer weer onze zorg wezen. Enig voordeel was dat we wel wat ervaring hadden met sporthallen bouwen met al onze vrijwilligers. Maar zoals een bekende voetballer ooit zij dat elk voordeel ook een nadeel heeft en betrof het ook nu weer onze beperkte financiële middelen.

Een firma de sporthal laten zetten en afwerken was voor ons onbetaalbaar ,dus maar weer de handen uit de mouwen en trachten met een beperkt budget en weer met minimale afmetingen iets uit de grond te stampen.

“VC Zoersel, een club als geen ander !”

Nu we eindelijk over een eigen sporthal beschikten stond er ons niks meer in de weg om ook op sportief vlak de club uit te bouwen.
Binnen de kortste keren traden we met 4 damesploegen en 5 herenploegen aan in competitie. Het eerste seizoen in onze nieuwe sporthal bleek al meteen een schot in de roos .
Heren 1 speelde kampioen in 1st gewestelijke met Rijkevoc als grootste concurrent.
Maar.... oh wee, die nieuwe betonnen sportvloer speelde ons al meteen parten.

De topper tegen Rijkevoc onder massale belangstelling werd stopgezet vanwege condensatie. Onze vloer was nu wel glad maar onder de wedstrijd werd hij spekglad.
Alles geprobeerd, half uur wachten, toeschouwers naar buiten, niks hielp. Deze match moest herspeeld worden en ook de volgende jaren zou blijken dat er regelmatig matchen moesten worden stopgezet en herspeeld.