Het gouden tijdperk

Onze kleine sporthal, gebouwd in 1978, begon uit haar voegen te barsten en ook het sanitair voldeed al lang niet meer aan de behoefte. Met maar 1 terrein konden we het niet meer aan om alle ploegen voldoende trainingsmogelijkheden aan te bieden en met de grote toeloop van het aantal jeugdspelers moesten we wel oplossingen vinden.

Eind de jaren 90 werd dan ook het idee geopperd om een nieuwe grotere sporthal aan te bouwen aan onze oude zaal.

Het gemeentebestuur werd gecontacteerd en werden de eerste plannen gesmeed.

Wij die hoopten dat het gemeentebestuur voor een nieuw te bouwen sporthal zou instaan kwam bedrogen uit. Deze piste konden we vergeten.

De grond wilden ze wel aankopen maar een sporthal bouwen, hou maar, daar hadden ze het geld niet voor. Het zou voor de 3de keer weer onze zorg wezen. Enig voordeel was dat we wel wat ervaring hadden met sporthallen bouwen met al onze vrijwilligers. Maar zoals een bekende voetballer ooit zij dat elk voordeel ook een nadeel heeft en betrof het ook nu weer onze beperkte financiële middelen.

Een firma de sporthal laten zetten en afwerken was voor ons onbetaalbaar ,dus maar weer de handen uit de mouwen en trachten met een beperkt budget en weer met minimale afmetingen iets uit de grond te stampen.